Ik ben al mijn leven lang omringd door ziekte.
Mijn vader dronk te veel. Zo veel dat hij, toen ik nog maar een jaar of 8 was op het randje van de dood balanceerde. Hij overleefde het, maar verliet het ziekenhuis 20 kilo lichter en met een insulinespuit en bloedsuiker meter in zijn tas.
Hij ontwikkelde naast zijn diabetes ook longemfyseem en hartproblemen.
En uiteindelijk stierf hij vlak na zijn 59e verjaardag.
Hij heeft nog net mijn oudste zoon leren kennen. En ook al zagen we het al maanden aankomen het was te vroeg. Ik was er nog niet klaar voor.
Maar ik zei; ga maar.
De vader van mijn vader heb ik nooit gekend. Hij werkte bij de hoogovens en stierf ook op jonge leeftijd aan longemfyseem. De vader van mijn moeder, een Spanjaard, dronk, zoals iedereen toen zo’n beetje in Spanje, te veel. Hij rookte en was veel te zwaar. Hij stierf op 60 jarige leeftijd.
Ik leefde in een wereld waarin mensen zomaar ziek werden, althans zo leek het.
Dan gingen ze naar de dokter en werden een soort van opgelapt. Pilletjes, injecties, pufjes, pijnstillers…. Ik zag het allemaal voorbij komen maar ik zag hem nooit beter worden. Alleen maar zieker.
Dus wat deed ik, ik ging de opleiding tot verpleegkundige doen en werken in het ziekenhuis.
Ik wilde helpen!
Voor mij was de connectie tussen gezondheid en levensstijl toen al zo duidelijk als maar kan.
En ik was dan ook enorm verbaast dat lifestyle advies geen onderdeel was van de behandeling van patiënten. Alles was gericht op het verhelpen van het defect, ofwel de operatie en vervolgens het bestrijden van pijn of symptomen met medicatie.
Nooit zag ik iemand een voedingsadvies krijgen.
De man met darmkanker die zat te huilen van de pijn op de wc niet.
De man met steenpuisten zo groot dat hij niet meer kon zitten niet.
De vrouw met het ontstoken been niet.
Het beste dat ik ze te bieden had was een arm, of een luisterend oor, als het werk dat al toeliet.
Ik voelde me vaak volkomen machteloos. Ik wilde zo graag mensen helpen NIET ziek te worden in plaats van steeds pleisters te plakken.
Dit alles zorgde ervoor dat ik op een dag tegen mezelf zei; als ik ziek word dan zal dat niet zijn door iets wat ik mezelf heb aangedaan.
Eerst richte ik me vooral op de dingen die niet goed voor je zijn. Niet roken, niet te veel alcohol. Geen varkensvlees, geen verzadigd vet, minderen met zout.
Nu besef ik dat het deze houding is die veel mensen het gevoel geeft dat ze niks meer ‘mogen’ en dat gezond zijn hetzelfde is als jezelf de hele dag door dingen ontzeggen.
Wat heb ik aan een lang leven als ik niet kan genieten?
Voor mij ging de knop om toen ik zag hoe het ook anders kan.
Zo is daar de dame van 70 in de documentaire Forks over Knives die vanwege ziekte haar lifestyle omgooide en tot op de dag van vandaag marathons loopt!
Ik wil niet alleen maar ‘niet ziek’ zijn. Ik wil vitaal zijn. Ik wil een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven hebben en die kwaliteit hangt in hoge mate af van de kwaliteit van je voertuig.
En dat voertuig is jouw lichaam.
Het Dieet van de Liefde richt zich op die dingen die WEL goed voor je zijn. En daarvan mag je zoveel als je wilt! Richt je aandacht, je focus op al die dingen die goed voor je zijn en je zult zien dat de dingen die niet goed voor je zijn als vanzelf verdwijnen! Gewoon omdat er letterlijk en figuurlijk, geen ruimte meer voor is.
Een gezond, liefdevol en energiek leven is geen strijd maar een logisch gevolg
van liefde voor jezelf.
Dat is gezondheid voor mij. Meer nog dan de afwezigheid van ziekte is het liefde hebben voor mijn lijf en haar waarde erkennen. Zoveel houden van mezelf dat ik een leven wil dat gevuld is met plezier, werk dat echt van binnen uit komt, relaties die mij voeden en waarin ik echt van betekenis kan zijn.
Wil jij weten welke kleine dagelijkse stappen je nu al kan zetten naar een gezonder leven?
Geef je dan nu vast op voor mijn GRATIS Detox your life Experience die op 1 januari 2016 van start gaat!
Wil je verder praten over wat gezondheid voor jou betekent? Kom dan naar onze facebookgroep!