Ik ben zwanger.

Jaaaaaa! 

Super leuk natuurlijk. 

Of eigenlijk is ‘leuk’ niet het juist woord.

Er is geen andere periode in mijn leven geweest dat ik me meer verbonden voel met de aarde, het universum, de hele wereld om me heen. Zwanger zijn voelt voor mij als de ultieme verbinding met de scheppende kracht. Het zijn echter ook de periodes in mijn leven dat ik meer dan ooit de discrepantie voel tussen wie ik ben en wie ik denk dat ik moet zijn. Of tussen wie wij zijn en de omstandigheden die we voor onszelf creëren. 

Ik ben een doener. Altijd al geweest. Altijd bezig met van alles. Ja ik ben ook zo’n creatieveling met tig onafgemaakte projecten slingerend door het huis. Het gaat namelijk niet zo zeer om het resultaat, het gaat om het beginnen en het bezig zijn. Als iets af is voel ik maar zelden voldoening, meestal vind ik het vooral jammer. En toen kwam ik er acht weken geleden achter dat ik zwanger was. En terwijl ik in mijn hoofd een energieke vrouw ben vol ideeën, plannen, lekkere recepten en mooie blogs was ik in werkelijkheid weken lang moe. Moe ,misselijk, hangerig, buikpijn…. kortom algehele malaise. Google een lijst met zwangerschapsklachten en ik had ze. Stuk voor stuk. 

Terwijl de wereld actie van mij verlangde, actie en productiviteit wilden mijn lijf en geest rust, ontspanning en stilte. Zijn. 

Na de zoveelste dag dat er weinig tot niks uit mijn handen was gekomen baalde ik zo van mezelf dat ik alleen maar kon huilen. Vast, de hormonen zullen daar wel iets mee te maken hebben hoor, maar het was meer dan dat. Ik voelde zo sterk het verzet. Ik wilde dit niet. Ik wilde zijn zoals die zangeres in dat blad die bij wijze van spreken al zingend was bevallen! Op naaldhakken notabene! Want zwanger of niet ze ging toch echt niet opeens met platte schoenen het podium op.

Tjonge, ik was al blij als ik puf had mijn veters te strikken.

Ik voelde me een loser. Een zwakkeling. Ik voldeed niet. 

Ik probeerde ook uit alle macht onderwerpen te verzinnen om aan jullie te schrijven. Iets over afvallen? Iets over de zomer? Plantaardig eten op vakantie? Lekkere recepten voor tijdens het warme weer? Maar alles was een worsteling. 

Dit werk, mijn bedrijf, Het Dieet van de Liefde dat is namelijk niet bedacht. Het Dieet van de Liefde, deze site dat ben ik. En weet je, dat is precies hoe ik het wil. En dus kan ik je alleen vertellen over wat echt is. 

Het Dieet van de Liefde gaat over meer dan eten, het is een manier van leven. Een manier van leven in Liefde. Een Liefde die begint bij jezelf. Nog nooit dacht een boom in de herfst dat hij waardeloos was omdat hij zijn bladeren liet vallen in plaats van nieuwe knoppen te laten ontspruiten. 

Van jezelf houden is niet zo moeilijk zolang je voldoet aan alle eisen die je voor jezelf hebt opgesteld, zoals; productief zijn, vrolijk zijn, een goede moeder/partner/werknemer zijn, slank zijn, elke dag gezond eten etc. etc. Maar hoe gaat het je af wanneer je daar even niet aan kunt voldoen? Voor velen van ons is die liefde voor onszelf niet onvoorwaardelijk en staat alles wat we doen in het teken van het verdienen van een goed gevoel.

Maar een goed gevoel hoef je niet te verdienen. Een goed gevoel is je geboorterecht! 

Onthoud dat als het jou ook even niet lukt allemaal. Je mag je goed voelen, gewoon omdat je er bent. Gisteren besefte ik dat opeens. Ik hoef me niet slecht en rot te voelen omdat het niet lukt allemaal. Ik mag me ondanks dat gewoon goed voelen over mezelf.

En zie daar. Vandaag lukt het weer. Door de moeheid heen.