Honger!

Waar ben jij hongerig naar lieve lezer?

En ervaar jij wel eens echte honger?

De kans ik erg klein dat je de tweede vraag met ‘ja’ beantwoord. Je woont in een rijk land met overal voedsel voor handen. Zelfs arme mensen hebben vaak overgewicht, omdat ongezond lekker eten het enige pleziertje is dat zich nog kunnen veroorloven (plus een nare vicieuze cirkel waar ik later in deze blog meer over zal vertellen). Echte honger kennen we hier amper en als we ‘honger’ hebben dan is het probleem makkelijk op te lossen. Er is eten overal en dat is de reden dat we ons hebben kunnen ontwikkelen tot de mens die we nu zijn, met tijd genoeg voor andere dingen dan eten verzamelen, jagen en bereiden.

Toch denken we vaak wel dat we honger hebben.

We zien honger ook wel als een noodgeval!

We hebben honger en moeten NU eten, anders dan…… (ja wat eigenlijk?)

We voelen ons rot en eten lost dat op.

Herkenbaar? Lees dan vooral door!

Toxic hunger VS Biological hunger

Als het je niet lukt om af te vallen terwijl je al plantaardig eet.

De hele dag door snackt.

Bang bent voor calorie restrictie.

Het ontbijt ziet als de belangrijkste maaltijd van de dag.

Je vaak last hebt van bloedsuiker dips en je dan naar en rillerig voelt.

Dan is deze blog voor jou!

Dr. Fuhrman beschrijft twee soorten honger. Toxische honger en Biologische honger. De symptomen van toxische honger zijn:

  • rommelende maag
  • hoofdpijn
  • geïrriteerd zijn
  • moeilijk kunnen focussen
  • trillen
  • vermoeidheid

Klinkt bekend? Aangezien deze symptomen verdwijnen zodra we eten gaan we er van uit dat we dus honger hebben.

Maar weet je wat de symptomen zijn van echte honger?

  • versterkte smaak sensaties (simpel voedsel is dus opeens super lekker!)
  • toename van speeksel
  • een soort knagend gevoel in de keel

Waar komt deze toxische honger dan vandaan?

De anabolische en katabolische fase

Ons metabolisme kent (even grofweg) twee fases. De anabolische fase en de katabolische fase. In de anabolische fase eten we en wordt het voedsel verwerkt en de voedingsstoffen opgenomen en naar alle verschillende plekken in het lichaam getransporteerd.

Tijdens de katabolische fase wordt gewerkt aan herstel van het lichaam en hierbij komen ook vrije radicalen, ofwel gifstoffen vrij. Deze veroorzaken al die nare symptomen die ik hierboven beschreef en die wij ten onrechte verwarren met honger. Hoe schoner je dieet hoe minder last je hiervan zal hebben. Maar het is dus zeker niet gek dat wanneer je voedsel van lage kwaliteit is en sterk bewerkt je ook weer sneller dit rot gevoel zal hebben. Wanneer je dit wederom oplost door het eten van geraffineerd voedsel is de vicieuze cirkel compleet. Niet alleen bouwen de vrije radicalen zich op er is ook een ware onderliggende honger waarin het lichaam wel vulling krijgt maar geen ‘voeding’ en het dus tevergeefs op zoek blijkt naar echte voedingsstoffen om het lichaam te voeden en herstellen.

Wij geven ons lichaam vaak amper de tijd om in de katabolische fase te komen. Vaak alleen ’s nachts, en dan nog zijn er mensen die midden in de nacht wakker worden met een rommelende maag en dan een nachtelijke trip naar de koelkast maken. Of het is al 22.30 uur, je hebt al een paar uur niks gegeten en vlak voordat je naar bed gaat voel je je toch weer een beetje hongerig en moet er nog even een snack naar binnen.

Voordat ik WFPB ging eten heb ik me wel eens laten testen op diabetes. Ik had geen heel groot overgewicht of zo maar ik had af en toe van die aanvallen die ik destijds interpreteerde als enorme suiker dips. Ik voelde me dan vreselijk naar, begon vaak ook te zweten, mijn handen begonnen te trillen en ik MOEST dan iets eten of een suikerdrankje drinken. Gelukkig bleek mijn suikerspiegel prima in orde en ik leerde er mee leven en zorgde ervoor dat ik altijd een liga in mijn tas had zitten (hé, liga’s mochten van Sonja Bakker hè, dus dat zou wel goed zijn).

Een van de dingen die me als eerste opvielen toen ik mijn eetgewoonten aanpaste was dat dit niet meer gebeurde. Ik kon honger voelen. Ik kon in de supermarkt lopen en echt trek hebben, al uren niet gegeten hebben maar het veroorzaakte geen enkele stress meer.

Wat een opluchting! Honger was geen noodgeval meer!

Ik heb helaas ook ervaren hoe een vegan doch minder gezond eetpatroon dit, zij het in mindere mate, weer heeft doen terugkeren. 

Deze ervaring zorgt ervoor dat ik me wel kan vinden in Dr. Fuhrmans theorie.

Dus wat te doen?

Het lekkerste is natuurlijk als je toxische honger kunt voorkomen door zo gezond mogelijk te eten. Een WFPB dieet zou de symptomen op zijn minst sterk moeten verminderen.

Intermittent Fasting (IF) waarbij je slecht gedurende 8 uren per dag eet kan ook behulpzaam zijn omdat het je lichaam echt de kans geeft de katabolische fase in te gaan en af te maken. In een volgend blog ga ik hier verder op in.

Er zijn echter meer aanwijzingen dat het niet de bedoeling is dat we de hele dag door eten.  Dr. Panda bijvoorbeeld legt een verband tussen diabetes en de uitvinding van kunstmatig licht. Ook hierover meer in mijn volgende blog: De beste tijd om te eten.

Voor nu alvast DE 2 tips die je hele kijk op ‘honger’ totaal kunnen veranderen. 

  1. Als je ECHT honger hebt eet je ook wel een appel of zelfs een aardappel. Van een kom gestoomde broccoli loopt het water je in de mond en een mango is zo’n beetje het lekkerste op deze planeet. Dus loop je wat doelloos door je keuken, op zoek naar datgene dat je trek gaat verhelpen dan kan je er wel vanuit gaan dat je niet ECHT honger hebt. Je hoeft hier niks mee te doen, maar wees je er eerst maar eens bewust van.
  2. Wacht een kwartiertje. Ga even iets anders doen. De hond uit laten, de wc schrobben, was vouwen, je moeder bellen. WHATEVER. Als je maar even 15 minuten bent afgeleid. Grote kans dat je honger dan alweer weg is. Als je hiermee gaat oefenen zal je zien dat gevoelens van ‘honger’ kunnen komen en gaan en dus niet DIRECTE actie van je eisen.

Ik vind het leuk om te horen of je iets hebt aan deze tips en hoe jij honger ervaart. Is eten een bron van stress voor jou? Of kan jij makkelijk een dag amper eten?

Vertel het in de online community eten met liefde!

Let’s spread some love!