Het is september 2018.
Tegenover mij zit de vrouw die mijn Kundalini Yoga leraar zal worden.
De weg naar haar ontvouwde zich vrij en vloeibaar.
Er was namelijk geen verwachting, geen druk.
En dat zijn de perfecte omstandigheden voor het pad om zich aan je te ontvouwen.
Wat geen weerstand kent mag er zonder omhaal zijn.
Dat ik deze opleiding wilde doen was gewoon een gevoel.
Ik was ooit toevallig met Kundalini in aanraking gekomen en de effectiviteit had me zo verrast.
Het was 1 simpele kundalini oefening die me door veel moeilijke dagen heen sleepte in een periode dat ik het heel moeilijk had.
Deze simpele oefening gaf instant release, instant energie, instant moederkracht.
Dus toen ik een paar jaar later ontdekte dat er een opleiding was besloot ik dat ik die OOIT zou volgen.
Niet omdat ik zelf leraar wilde worden.
Ik had een bepaald beeld van yoga les geven en dat was niet wat ik wilde.
Nee, het was voor mezelf.
Om de yoga echt te leren kennen én vooral ook om mijn eigen practice te ontwikkelen en bestendigen.
Want het is soms zo moeilijk om dagelijkse beoefening in te passen.
Zeker als moeder word je voor je het weet weer in beslag genomen door van alles en nog wat. (lees: je kinderen).
Maar ja, nu zit ik daar dus.
Ik heb haar gemaild omdat ik graag de opleiding wil doen die in maart 2019 begint.
En zij is toevallig dit weekend in Nederland en wil wel tijd vrij maken om kennis te maken.
Ze is volledig in het wit gekleed, inclusief witte tulband, en één bonk gerichte energie.
We doen een meditatie samen.
Ze laat me werken.
Ze laat me praten.
Ze laat me denken.
Ze raakt mijn hart.
Tenslotte verteld ze me nog dat deze opleiding niet zo maar een ding is.
Dat het je leven compleet kan veranderen.
Ik denk nog dat ze het vooral over de leefregels heeft.
En ik zeg tegen haar dat dat wel mee zal vallen.
Ik eet al geen vlees, drink amper alcohol, gebruik geen drugs, ga al vroeg naar bed…..
Ze haalt haar schouders op en kijkt me aan.
Zoals ze dat later nog wel vaker zal doen.
Haar ogen zijn die van een kind, die van een jonge vrouw, die van een oude wijze.
Ze is alle fasen van het leven in één.
Ik ga helemaal opgeladen de trein weer in.
En nu is het ruim een jaar later en over twee maanden doe ik examen.
En ik ga niet zeggen dat mijn leven totaal veranderd is.
Mijn lijf heeft zich lang en op alle manieren mogelijk verzet tegen de verandering.
Maar de energie van 2020 heeft me een kant op gedwongen zodat ik de verandering wel onder ogen moet zien.
Het zorgde er ook voor dat ik een paar weken in mezelf gekeerd moest zijn.
Om goed te laten inzinken wat dit gaat betekenen voor mij en voor mijn gezin.
Gewoon die praktische dingen ook weet je wel.
Om het gevoel toe te laten dat de weg die ik vorig jaar ben ingeslagen niet langer bij me past.
Te veel hoofd, te veel kennis, te veel denken het te weten.
Te veel naar anderen kijken, te veel een uitgestippelde weg kiezen, te veel iemand willen zijn die ik gewoon niet ben.
En nu ben ik op het punt gekomen dat ik dat allemaal durf te laten gaan en kies voor de weg die zich langzaam aan me ontvouwt.
Een keuze waarvan ik de uitkomst helemaal nog niet ken.
Een weg die ik zelf moet uitvinden want ik ken niemand die hem al bewandeld heeft.
Niemand om naar te kijken.
En weet je, dat is eigenlijk wel zo lekker.
Want ik durf toch, nu ik weet dat ik het niet alleen hoef te doen.
Ik heb nu namelijk mijn Sanghat.
En ik heb nu een connectie met de universele liefde die ik keer op keer kan en mag aanspreken.
Ik heb nu de tools en technieken om alles aan te gaan waar ik eerder bang voor was.
Kundalini Yoga is meer gebleken dan ik had kunnen bedenken.
Omdat mijn leven en mijn werk bij mij geen twee gescheiden werelden zijn, en ik dat ook niet wil, zal jij ook gaan merken dan dingen anders zijn.
De verandering zal waarschijnlijk zacht en geleidelijk zijn.
Geen pats boem omslag.
Geen hopsa nieuwe website, nieuw aanbod. KABAAM.
Geen Tessa 2.0 of zo.
Geen new and improved blablalbla.
:-)
Maar het zal gaan gebeuren.
Voor sommigen van jullie zal die verandering zo welkom zijn.
Want je zal meer gaan hebben aan mijn content.
Het zal ook voor jou beter op zijn plek vallen.
Voor anderen zal het misschien betekenen dat je afscheid van mij neemt.
Hoe het ook zij wil ik je bedanken dat je er was aan de andere kant van het scherm in 2019.
Dat ik je mocht schrijven, dat ik je mocht helpen, dat ik je vragen mocht beantwoorden, dat je mijn recepten maakte, dat ik je mocht inspireren en boven alles dat jij mijn inspiratie was en dat je koos voor een bord vol liefde.
